Begin dit jaar sprak ik op de club met Johan de Rooij over zijn vliegvisavonturen in Noorwegen en spontaan vroeg hij mij of ik geen zin had om met hen mee te gaan voor een visvakantie in Noorwegen. Op mijn vraag wie er meegingen met het avontuur, vertelde Johan mij dat het Pierre Bakker en Jan van zandwijk waren. Van Jan had ik de naam in de wandelgangen wel eens gehoord maar had de beste man nog nooit ontmoet. Van Ton Temming hoorde ik dat Jan een fenomeen was op het gebied van CDC vliegen binden en dat de vliegen in zijn winkel onder de glazen stolp van de hand van Jan waren en dat Jan ook een workshop CDC-binden in de workshopruimte van Ton zou komen geven. Interessant gezelschap dacht ik. Ik hoefde er niet echt over na te denken en besloot Johan te vertellen dat het mij wel aansprak en dat ik mee ging. De vistrip was gepland op half september, omdat dat volgens insiders de beste tijd was om naar Noorwegen te gaan om te vissen. De waterstand stond dan laag met mooie poelen met vis en het weer kon ook erg fraai zijn, terwijl de grote drukte al achter de rug was. Het leek mij wel aardig en nuttig om voor die tijd wat vliegen te gaan binden om aldaar niet met lege handen te staan en besloot het gezelschap bij mij thuis uit te nodigen voor het binden van vliegen. Nu kan ik best wel een aardig vliegje binden en had bij een blik in de vliegendoos van Johan wel eens mooie CDC-vliegen gezien, maar bij het ontmoeten van Jan van Zandwijk en het binden met hem, ging er toch weer een nieuw bindwereldje voor mij open. Allereerst is Jan heel erg zorgvuldig in het samenstellen van de materialen. De verschillende kleuren floss en de kwaliteit van de CDC-veertjes en het samenstelling daarvan. Hij heeft een geheel eigen bindmethode ontwikkeld die op het water zeer doeltreffend is. Het blijkt in de praktijk nl. dat hij gewoon gelijk heeft als hij zegt dat je geen concessies moet doen v.w.b. de kleur de samenstelling en de afmeting van de vlieg, dit moet gewoon kloppen. Ook de bijzonder wijze van binden, de opbouw van de vlieg sprak mij zeer aan. Voor mij dus een zeer leerzame bindavond en onder het genot van een hapje en een drankje ook een gezellige ontmoeting. In de aanloop nog een keer bij Johan en nog weer een keer bij mij gebonden zodat we goed voorbereid op de trip naar Noorwegen waren. Uiteraard werden al de zaken van belang voor de trip gezellig onder elkaar doorgesproken.

De vertrekdatum werd gepland op 14 september. De reis verliep ondanks het zeer slechte weer, storm en regen, zeer voorspoedig. Nu leent de auto van Pierre zich uitermate voor zo'n lange reis. Alle inzittenden zaten zeer comfortabel op een leren stoel met armleuning Na vertrek rond 19.30 uur waren we de volgende morgen mooi op tijd om de veerboot te nemen in Frederikshaven in Denemarken die om 08.30 uur zou vertrekken naar Oslo Noorwegen. De zeereis naar Noorwegen verliep bij erg mooi weer. Na een tocht van 10 uur, waarbij de laatste 3 uur door het fjord naar Oslo, met prachtige vergezichten, arriveerde de boot te 18.30 uur in Oslo. Aan boord van de Stena line hadden we een 4 persoons hut met douche. De verzorging was heel goed. De maaltijd was in bufetvorm waarbij het aan niets ontbrak. Na het tanken van het benodigde autogas, ging de reis door over de weg in de richting van de eindbestemming Tynset, alwaar wij te 23,30 uur aankwamen. Het overgrote deel van de reis had Jan achter het stuur gezeten. Jan weet ook zeer goed de weg daar, hij kan de weg zowat dromen. Maar toch petje af voor zijn stuurmanskunst. Na het uitladen van de spullen en een verdiende borrel was het slapen geblazen in ons tijdelijke huis. Dit huis in een karakteristieke Noorse blokhutten stijl, was helemaal af en van alle gemakken voorzien tot zelfs een wasmachine en afwasmachine en open haard aan toe. Johan en ik deelden een kamer en Jan en Pierre hadden op de bovenverdieping ieder een eigen kamer. Na een goede nachtrust gingen we de volgende morgen naar Hein, een Nederlandse vliegvisgids, die een blokhuis aan de Glomma heeft op een wereldstek. Van Hein kregen we de benodigde visvergunningen.

Ook van Hein een paar waardevolle tips ontvangen betreffende mooie en visrijke visstekken en na een bak koffie op naar de Glomma voor het vissen.

 

Mooie grindbedden en volle visstekken.

De Glomma zag er perfect en kraakhelder uit, het weer was fris maar droog. Al heel vlot ving ik mijn eerste vlagzalm op een stuk naast het eiland en zag op een grindbed forel paaien, die ten tijde van ons verblijf, vanwege de paaitijd, niet bevist mocht worden. Prachtig om te zien hoe de forel op enkeldiep water om elkaar heen draaiden. Terwijl de dag vorderde, werd het weer en de vangsten beter. Als de zon zijn werk doet, komen de sedges en eendagsvliegen tevoorschijn wat op het water een spektakel betekend. Overal om je heen zie je stijgende vlagzalm. De vangsten waren dan ook prima. Zo hebben we heel afwisselende dagen beleefd. Ook de natuur om ons heen was lust voor het oog. De berkenbomen in het bos vertoonden volop herfstkleuren, wat in samenzijn met de naaldbomen voor een prachtig schouwspel zorgde.

Een prachtige visstek aan de Glomma. 

Tijdens ons verblijf werd er iedere avond door Jan en Pierre een verse maaltijd gekookt met een lekkere karbonade of bal gehakt. Ook zuurkool met rookworst en vette zuuuuuuuu stond op het menu. Voordat we naar de Glomma gingen werd er door een ieder tijdens het ontbijt een lunchpakket met koffie gemaakt zodat we aan de waterkant ook voorzien waren. Na de eerste dag had zo een ieder een taak binnen het huis zodat ook het huishouden op rolletjes liep. Het weer was zeer afwisselend. We hebben een paar mooie dagen gehad en een paar dagen met wat regen. Gelukkig weinig wind. Ook tijdens de regenachtige dagen werd er goed gevangen. In de middag begon de vis gewoon te stijgen en werd er ook tijdens de regen goed gevangen. Je kon de vlagzalm gewoon horen stijgen. Bij het wegnemen van de vlieg van het wateroppervlak door de vlagzalm, was dikwijls een soort "ploepje" hoorbaar en als je dan in die richting keek, zag je de kring op het water waar de vis de vlieg weggenomen had. Zo hebben we gedurende ons verblijf op flink wat stekken in de rivier gevist en altijd redelijk tot heel goed gevangen ondanks de verschillende weersomstandigheden. Wat heel mooi aan de Glomma is, is dat de visstekken zeer redelijk te lezen zijn en met behulp van de tips van Hein heel goed te vinden. Ook de ervaringen van Jan, Johan en Pierre, opgedaan in voorgaande visvakanties aan de Glomma stonden garant voor goede vangstresultaten. Er was een dag bij dat het slecht lukte. Die dag was de enige dag dat ik maar een vlagzalm op de nimf ving, mede omdat je ze niet zag stijgen. Ook wel weer leuk dat je de nimf niet voor Jan met de korte achternaam had gebonden en dat hij werkte. Dat Noorwegen een grillig klimaat heeft is geen verrassing. We werden op een dag wakker en alles was door de nachtvorst wit gevroren. Na een uur was ook dat weer weg en scheen de zon weer volop. De temperaturen waren wel wat frisser dat bij ons thuis en op een sombere dag is dat best wel te merken, maar na een visdag en een goede maattijd, was het heel goed vertoeven in de riante zithoek voor de koffie en de borrel met af en toe de open haard. Omdat Johan al met een flinke verkoudheid op reis ging en hij een beetje bleef tobben, moest hij vanwege zijn verkoudheid een dag afhaken en thuisblijven en of dat nog niet genoeg was, gleed hij langs de waterkant ook nog een keer ongelukkig uit waarbij hij zijn rechter knie blesseerde. Omdat de knie lelijk dik geworden was, zijn we de volgende dag naar de dokter in Tynset gegaan die gelukkig voor Johan niets ernstigs constateerde. Een dagje rust zou voldoende zijn volgens de arts, maar wel voor Johan weer een visdag minder. Omdat het niet alsmaar alleen vissen was, hebben we ook een mooi uitstapje gemaakt naar o.a. Roros. Dit is een heel oud kopermijnstadje met zeer bijzondere oude huisjes van honderden jaren oud. Ook hebben we een paar heel mooie vislocaties bezocht aan andere rivieren met mooie watervallen. De voorlaatste dag van ons verblijf was zeer regenachtig. Ondanks die regen in de middaguren toch heel behoorlijk gevangen, overal stijgers.

Omdat het al eerder na een flinke hoeveelheid neerslag was gebeurd dat de rivier gewoon 40 cm was gestegen en omdat de vooruitzichten dermate slecht waren dat het er naar uitzag dat het wel eens de verkeerde kant kon opgaan met de waterstand en ook na de waarschuwing van Hein, hebben we besloten de terugreis een dag eerder aan te vangen. Geen van allen hadden daar een probleem mee en voor sommigen kwam het prima uit. Zo gingen we op vrijdag 24 september omstreeks 10.00 uur, tijdens natte sneeuwbuien weer op de terugweg. Eerst in de richting Oslo voor de veerboot. Tijdens deze rit nog even een heel mooie forellenstek bekeken aan de rivier de Atna.

De rivier de Atna.

Omstreeks 17.00. uur kwamen we in Oslo bij de boot aan die te 19.30 uur vanuit Oslo naar Denemarken vertrok. Wederom een prima maaltijd genoten en tijdens de donkere uren de overtocht gemaakt, waarbij de een wat meer slaapuren dan de ander in de hut heeft gemaakt. De reden hiervan is dat Pierre en Johan een snurkconcert gaven die er voor zorgde dat de stoker uit de machinekamer kwam en met z'n voelermaatje door de gang liep op zoek naar het euvel. Toen hij bij onze hut aankwam begreep hij waarom ik buiten de hut stond. Op zaterdag 25 september te 07.30 uur arriveerden wij in Frederikshaven in Denemarken en verliep de terugreis over de weg verder zeer voorspoedig. Zoals de aanhef van dit artikel al doet denken, was dit voor mij een zeer bijzondere ervaring. Het natuurschoon in Noorwegen is overweldigend, achter elke boom zie je een aanzichtkaart maar dan in herfstkleuren. De vangsten waren wat mij betreft ronduit goed en op sommige dagen meer dan uitstekend, wat de trip voor mij zeer de moeite waard maakte.

Een prachtige vlagzalm op de droge vlieg.

Ad Werdekker