Afgelopen vrijdag, dit was 27 november 2009, lag het clubblad weer in de bus. En het eerste waar mijn oog op viel bij het openslaan was de tekst "geachte leden". Ja inderdaad, wij hebben een heel mooi clubblad en ja hij is elke keer weer veel te dun. Na een eerdere oproep aan de leden om wat te schrijven voor het clubblad heb ik alle moed verzameld en heb een heel leuk stukje geschreven, althans dat vond ik zelf, ik dacht leuk, dat moet ik vaker doen. Nu 2 jaar later, hoezo vaker denk ik ach,
"waarom ook niet" .
Ging het artikel de vorige keer nog over mijn eerste snoek, nu kan ik jullie gelukkig wel vertellen dat er heel wat exemplaren zijn bijgekomen. Was het streameren in het begin nog met 2 gekochte en 1 gekregen streamer, nu ben ik in het bezit van een hele doos vol streamers, lang leve de bindavonden. Zo ook de laatste bindavond hebben we, onder leiding van Ad, weer twee hele leuke/mooie streamers gemaakt. Ik moet wel eerlijk toegeven dat het muisje mijn favoriet is.
Fantastisch leuk om zo'n streamer te binden.
Deze op de bindavond gemaakte streamer heb ik dan ook vrijwel direct de volgende dag uitgeprobeerd en als je dan weer ziet hoe mooi hij door het water beweegt, ben je trots op je eigen bindwerk en helemaal als het bij de derde worp al raak is. Je hoopt dan natuurlijk op een hele dikke snoek, het liefst een snoek waarmee je gelijk je record kunt aanscherpen, want ik moet eerlijk bekennen daar mogen nog wel een paar centimeters bij. Maar als dan blijkt dat de streamer bijna even groot is als de snoek , dan is dat op zich ook wel weer grappig om te zien en weer te bemerken wat voor rovers het zijn, hoe klein dan ook.
En dit is dan het resultaat.
Eind november heb ik met mijn neef even de polders rond Stolwijk bezocht en ik moet zeggen dat dit helemaal geen straf was. Erg mooi om daar door die weilanden te struinen op zoek naar plekken waar de snoek zich ophoudt. Droog maar met een harde wind was het weer een hele kunst om de lijn met uiteraard daaraan vast de muis vergenoeg op lengte te krijgen en ik was gelijk weer blij dat ik het afgelopen jaar de werpavonden had bezocht want deze kwamen nu goed van pas. Hoewel het aantal snoeken wat tegen viel, kon ik met het muisje toch weer het record een beetje aanscherpen wat voor mij nu op 80 centimeter komt te staan. Zo hoop ik toch beetje bij beetje naar de meter te gaan want dat is toch wat we allemaal wel eens willen vangen en voor sommige weer willen vangen.
Ook hij kon er niet afblijven.
Dat ik bij deze actie de top van mijn hengel brak was mijn eigen schuld. Ik had de snoek al netjes op het droge en toen kwam de lijn een beetje te strak te staan op alleen de hengeltop en door deze iets wat verkeerde spanning hoorde ik krak. Zo zie je maar weer je moet altijd alert blijven en omdat ik nog niet in het bezit ben van een heel groot assortiment aan hengels en de dag toch niet te vroeg wilde beëindigen heb ik het bovenste stukje net boven het eerste oog er maar af gesneden om toch de dag vol te kunnen maken. Het is natuurlijke verre van optimaal maar voor de snoek maakt het geen verschil ook die vang je net zo makkelijk met een ingekorte top.
Kicken toch.
En nu zit ik geduldig te wachten op mijn nieuwe top, of is dit nu een goed excuus om een nieuwe hengel te kopen? Nou ik zie wel.
Wie weet schrijf ik er wel over in een volgend stukje, 2011?
Arjen Mout.
