Bij The leader organiseren we elke maand een gezamenlijke visdag. Op 22 oktober was het eerste uitje van dit seizoen. We waren met een aardige club van 12 (?) man naar Reeuwijk gereden om met de streamer op snoek te vissen. Dat er snoek zit in Reeuwijk weten we van vorig seizoen, toen we met de club twee keer naar het recreatiegebeid zijn gegaan. Of de snoek ook nu zo vroeg in ‘t seizoen al los zouden zijn, was natuurlijk de vraag.
Ik had een vismaatje Joris meegenomen van buiten de club. Hij doet wel aan vliegvissen, maar had nog nooit met de streamer op snoek gevist. Ik leende hem mijn #8 hengel en een EP streamer in de smaak baars. Omdat ik me had vergist is de tijd waren Joris en ik een uur te vroeg aanwezig. Het was koud en mistig. De rijp stond op het gras. Dat is niet prettig aan de vingers, maar de kou gaf mij goede hoop om snoek te vangen. Handschoenen aan en starten maar!
In de eerste sloot waar ik begon werd ik na een kwartier verrast door een mooi schot van een snoek. Ik zag een boeggolf een meter door het water gaan en een kolk op de plek van mijn streamer. Prachtig! Hoge hartslag, aanslaan en hangen! Het was een aardige vis van dik in de 70 centimeter en een enorm brede bek. Het verrast me toch elke keer weer hoe een grote streamer van 20 cm volledig verdwijnt in zo'n bek. Ondanks de weerhaakloze haak was het even priegelen om de snoek te bevrijden. Volgende keer neem ik toch een stevigere tang mee en een knipper om de leader door te snijden zodat ik de streamer door de kieuwen heen naar achteren kan halen.
Mijn tip: zorg voor goed onthakingsmateriaal zodat je de snoek niet onnodig beschadigt.
Inmiddels waren de overige Leaders gearriveerd en stonden her en der verspreid mannen met de lat te zwiepen. Wat een mooi gezicht en met een doorbrekende zon was de temperatuur al snel een stuk aangenamer dan eerder in de ochtend.
Joris en ik viste de sloot verder af zonder succes. Na een praatje met een wandelaar die aanraadde in de vaart langs de plas te gaan vissen hebben wij ons verplaatst naar de geadviseerde plek. Het was even lopen, maar dan kom je uit op een stuk waar minder riet langs de vaart staat. Om de 50 meter komen er dwars sloten op de vaart uit. Dat zijn uiteraard aantrekkelijke stekken om te bevissen. Al vrij snel haakte Joris zijn eerste snoek op de streamer. Geen kanjer, maar toch leuk om een vis op de streamer te vangen. Niet lang daarna miste hij een snoek drie keer waarbij de snoek één keer de streamer in zijn bek heeft gehad, maar na drie seconden toch losschoot.
Ik viste een aantal koppen van dwars sloten waaiervormig af en was bijna aan het einde van het rietvrije stuk vaart beland. Na de laatste slootkop goed uitgekamd te hebben, wierp ik nog maar eens dwars over de vaart. Ik zag de licht gekleurde streamer duidelijk door het water gaan. En ineens zag ik een snoek onder mijn streamer draaien maar niet happen. Mijn hart bonkte nu in mijn keel. Nog een keer werpen over dezelfde plek heen. Strip, strip, strip, HANGEN! Deze keer hapte de snoek wel toe. Het bleek geen kanjer te zijn met een lengte van ongeveer 50 centimeter, maar ik was erg blij met de vangst.
Omdat we nu het gehele bevisbare gedeelte van de vaart hadden afgevist liepen we terug naar het begin. Joris probeerde nog even het plekje waar hij een snoek drie keer gemist had. Ook nu weer viel de snoek de streamer aan, maar bleef de eerste twee keer niet hangen. Uiteindelijk bij de derde aanval was het raak en bleek de snoek stevig gehaakt te zijn. Een mooie snoek van tegen de 70 centimeter en Joris als een kind zo gelukkig.
We liepen terug naar de parkeergarage voor de gezamenlijke lunch aan het picknick bankje. Daar bleek dat Joris en ik de enige waren die snoek hadden gevangen. Na de lunch zijn wij naar huis gegaan omdat wij in de namiddag nog afspraken hadden. Een aantal heeft nog een poging gewaagd om vriend essox te haken, helaas zonder succes. Maar… er komen nog meer gezamenlijke visdagen deze winter, dus kans genoeg om nog een snoek te haken.
Dirk Schmidt
