Eindelijk is het Mei!
Lekker ‘s avonds nog even een paar uurtjes vissen in de sloten en vijvers achter mijn huis.
Maar wel in stijl, dus met het door Kees gemaakte prachtige 6 voets splitcane tweetje.
DT lijntje erop met kleine nimfjes en hij gaat als een hoepel op een maatse ruisvoorn.
Maar afgelopen weekend ging dat rapiertje wel heel erg krom na een felle aanbeet op een spider haakje 16.
Een bonkende run van 20 meter zette het poeltje volledig op zijn kop. Gelukkig zijn er nog weinig waterplanten en had ik bij toeval een 16/00 puntje opgezet, de 12/00 zat even in een ander visvest gelukkig.
De vis was bijna niet te controleren, maar goed dat ben ik wel gewend na een paar Canadese zalm en steelhead tripjes, gewoon doorgaan zolang je tip nog heel is! Na 10 minuten zag ik af en toe een glimp van toch wel een erg grote graskarper, veel te groot om zonder schepnet te landen en dat had ik natuurlijk net effe niet bij me.
Vlug mijn vrouw gemobield en die kwam na 5 minuten met een schepnet aan. De graskarper had inmiddels weer energie bijgeladen dus het hele circus begon opnieuw, het hengeltje kraakte nog net niet en ik begon te duimen dat het juweeltje heel zou blijven na deze uitputtingslag. Met veel geluk kon ik het monster al bij de eerste poging netten en toen werd pas duidelijk wat een kneiter het was, zeker 15 pond zwaar.
Kees kan voortaan dus een andere typenaam voor deze hengeltjes gaan gebruiken:
“Graskarper” is beter geschikt dan "Bittervoorn"
En hij is nog spatrecht! Morgenavond maar eens kijken of er nog meer van die kneiters rondzwemmen in dat poeltje.
Gerrit van Middelkoop
