Elk jaar vist de Vliegvisclub The Leader wel een keer in Houten, mijn thuishaven, en elke keer hoop je dat de vangsten de pan uit rijzen. Soms zit het mee, vaak valt het tegen.........
In het verleden stond Houten bij de snoekvissers goed aangeschreven, zelf heb ik er mijn metersnoeken gevangen en gezien maar de laatste jaren is het veel minder. Ook de grote ruisvoorns zijn niet meer te vinden.
Om de leden van de club te stimuleren had ik een flesje whisky in het vooruitzicht gesteld voor de grootste snoek van de dag.
Helaas werd het weer zo'n typische Houtense snoekdag: Ze waren niet te vinden!
Rini wist er een te strikken, met de derde aanbeet was het prijs, een mooie vis voor hem.
Ik was pas later op de dag aangehaakt en begon mijn visdag voor en achter de duikers die in de vroegere Hoonwetering zijn geplaatst.
De snoekvissers uit het dorp Houten beschouwden de Hoonwetering vroeger als het snoekparadijs van Houten.
Van tijd tot tijd wil daar wel eens een vis voor liggen. Maar ze waren er niet.
Dan maar naar de sloot tussen de hockeyvelden, vaak zit daar een redelijk bestand aan ruisvoorn dus die snoek moet er ook te vinden zijn. Nou, mooi niet!
Dan maar naar de sloot achter de velden en de ondiepe plas die er naast ligt. De plas leverde niets op dus moest het naastliggende slootje het doen. 's Zomers vis ik hier wel eens op karper maar snoek had ik er nog nooit gevonden.
Gelukkig voor mij pakte het deze keer anders uit: met een mooie, luidruchtige aanbeet werd mijn streamer uit de oppervlakte gegrist en er diende zich een beste snoek aan.
Geen net bij me, verdorie. Dat werd een landing met de kieuwgreep. Op de knietjes!
Hoopvol zag ik dat lange lijf de kant op glijden: een metersnoek?
Het meetlint bleef echter steken bij 96 cm, een heel gevulde snoek met een dikke buik.
Flesje whisky voor mij, dacht ik tevreden, mijn beste snoek sinds jaren.
In een plasje water heb ik de snoek onthaakt en gefotografeerd, en netjes weer terug gezet.
Uren vissen voor één enkele aanbeet, maar beter kon het niet!
