- Details
- Geschreven door: Kees van der Hulst
- Categorie: Wintervisserij
Elk jaar vist de Vliegvisclub The Leader wel een keer in Houten, mijn thuishaven, en elke keer hoop je dat de vangsten de pan uit rijzen. Soms zit het mee, vaak valt het tegen.........
In het verleden stond Houten bij de snoekvissers goed aangeschreven, zelf heb ik er mijn metersnoeken gevangen en gezien maar de laatste jaren is het veel minder. Ook de grote ruisvoorns zijn niet meer te vinden.
Om de leden van de club te stimuleren had ik een flesje whisky in het vooruitzicht gesteld voor de grootste snoek van de dag.
Helaas werd het weer zo'n typische Houtense snoekdag: Ze waren niet te vinden!
Rini wist er een te strikken, met de derde aanbeet was het prijs, een mooie vis voor hem.
Ik was pas later op de dag aangehaakt en begon mijn visdag voor en achter de duikers die in de vroegere Hoonwetering zijn geplaatst.
De snoekvissers uit het dorp Houten beschouwden de Hoonwetering vroeger als het snoekparadijs van Houten.
Van tijd tot tijd wil daar wel eens een vis voor liggen. Maar ze waren er niet.
Dan maar naar de sloot tussen de hockeyvelden, vaak zit daar een redelijk bestand aan ruisvoorn dus die snoek moet er ook te vinden zijn. Nou, mooi niet!
Dan maar naar de sloot achter de velden en de ondiepe plas die er naast ligt. De plas leverde niets op dus moest het naastliggende slootje het doen. 's Zomers vis ik hier wel eens op karper maar snoek had ik er nog nooit gevonden.
Gelukkig voor mij pakte het deze keer anders uit: met een mooie, luidruchtige aanbeet werd mijn streamer uit de oppervlakte gegrist en er diende zich een beste snoek aan.
Geen net bij me, verdorie. Dat werd een landing met de kieuwgreep. Op de knietjes!
Hoopvol zag ik dat lange lijf de kant op glijden: een metersnoek?
Het meetlint bleef echter steken bij 96 cm, een heel gevulde snoek met een dikke buik.
Flesje whisky voor mij, dacht ik tevreden, mijn beste snoek sinds jaren.
In een plasje water heb ik de snoek onthaakt en gefotografeerd, en netjes weer terug gezet.
Uren vissen voor één enkele aanbeet, maar beter kon het niet!
- Details
- Geschreven door: Andre Mieggies
- Categorie: Wintervisserij
Tegen de tijd dat jullie dit lezen zal de winter zijn intrede hebben gedaan. In deze tijd verandert er veel, de bomen hebben hun bladeren laten vallen, de temperatuur zakt soms tot onder het vriespunt en nog veel meer.... De meeste vissers ruimen in deze tijd hun spulletjes op en besteden hun "vrij tijd" aan moeders voor het opknappen van de woonkamer of zo, sommige beginnen met het bouwen van een hengeltje en weer andere vullen hun vliegendozen voor de komende zomer. Jammer, in deze tijd valt er zo veel te beleven aan de waterkant. Zo komen er vele bijzondere vogels naar Nederland, ook wel wintergasten genoemd en weer andere vertrekken naar warme oorden. Nog een dergelijke wintergast, de blankvoorn, deze vis zoekt als het kouder wordt de diepere stukken van de polder op en vaak ook plekken die wat meer in de luwte leggen. Deze luwte plekken zijn vaak te vinden bij boerderijen, bruggetjes en nog veel meer plaatsen. Soms zijn er hele sloten die in de zomer vol zitten met voorn en ineens bij het kouder worden leeg zijn. Deze vissen kruipen lekker bij elkaar in de wat dieper stukken, maar zijn nog steeds heel goed te vangen met een diep geviste nimf. Ook de voorns van het grote water trekken in de winter naar plaatsen waar het warmer is en waar meer voedsel aanbod is. Dit kunnen afwatering sloten zijn die uitmonden in het grote water maar zeker niet te vergeten de havens! Het patroon voor deze keer is dan ook de winternimf waar hieronder het bindpatroon staat. We beginnen met het verzwaren van de haak met een aantal wikkelingen looddraad, en hierbij geldt natuurlijk hoe meer hoe zwaarder! Dan zetten we het binddraad op en hiermee wikkelen we een paar keer heen en weer over de looddraad om het goed vast te zetten.
Als je dit gedaan hebt een paar druppeltjes lak erover en dan zit het goed vast. Aan de achterzijde zetten we nu een stripje beetle wing op of een andere glimmend folie van 4 mm breed en stukje koperdraad wat straks dienst doet als ribbing. Voorzie de binddraad nu van dubbing en maak een mooi lijfje die aan weerskanten taps is (zie de tekening) daarna sla je de folie over de dubbing en zet deze goed vast (nog niet afknippen). Dan met het koperdraad een mooie gelijkmatige ribbing maken en zet het koperdraad voorin vast. Nu kan je beide afknippen, met de dubbingnaald een beetje dubbing uitpluizen en het kopje en het ruggetje lakken.
Nu is de vlieg klaar voor gebruik.
Het vissen met deze vlieg, in de winter gebruik ik vaak twee vliegen waarbij de tweede vlieg (dropper) dmv de bloedknoop met één uiteinde langer op de leader wordt gezet. Dit doe ik ongeveer 30 cm boven de punt vlieg (bij de visserij in diep water 2-3 mtr) dan nog een beetverklikkertje erop en deze moet zo hoog staan dat de onderste nimf wel de bodem haalt! Werp nu het geheel het water in en laat het goed afzinken en vis het met hele kleine rukjes terug. Bij het vissen met twee nimfen moet de onderste vlieg altijd het zwaarste zijn, doet u dat niet...... het is heel lastig om met koude vingers de boel uit de knoop halen. Voor het vissen in polderwater is het vissen met één nimf meestal voldoende, twéé nimfen is voor sneller afzinken en het zoeken naar de juiste waterlaag waar de vis zich begeeft. Voor het vissen in de winter geld één vuistregel, zoeken, zoeken en zoeken, maar heb je ze gevonden, kan het voor hartverwarmde momenten zorgen en..... onthouw deze plek, vaak zijn in de winter honkvast!
Heel veel plezier tijdens het wintervissen en vooral veel succes!
P.S. de winternimf kan in alle kleuren gebonden worden.
André Miegies
- Details
- Geschreven door: Kees van der Hulst
- Categorie: Wintervisserij
Elk jaar staat het weer op ons programma, deze winter liet de witvis het wel heel erg afweten, een klacht die we over meer Ijsselmeerhavens hebben vernomen. Maar één clublid sloeg ook deze winter weer zijn slag en heeft meerdere grote snoeken mogen landen, Simon Engwerda, mijn neefje.
Voor hem is het een thuiswedstrijd want hij woont in Harderwijk en kan dus regelmatig zijn geluk beproeven.
Op onze clubvisdagen waren we niet succesvol, het blijkt dat we te laat in de winter daarnaartoe gaan. Medio september worden er daar al de eerste metervissen op dood aas gevangen.
Tegen de tijd dat wij verschijnen is er sprake van dressuur, je ziet ze wel jagen maar bijten ho maar!
Uit mijn archief enkele foto's van Simon met respectabele snoeken, de maten helaas niet vermeld.
Ik zou het Simon natuurlijk kunnen navragen, want letterlijk elke vis die hij vangt komt in zijn registratieboek terecht, al vanaf zijn vroegste jeugd toen hij met Ome Kees op pad ging, samen met zijn neef Jeroen en af en toe neef Gerlof.
