- Details
- Geschreven door: Marco Ippel
- Categorie: Reservoirs
Vandaag was het dan weer zo ver de forel visdag van the leader ditmaal niet op de eemhof maar voor de verandering eens op de ronde bleek.
We kwamen om 10:15 aan op de ronde bleek en na een pakje koffie werden de hengels opgetuigd en gingen we op weg naar het vlot. Het weer was koud en guur weer er stond veel wind over de plas heen en dit viel erg tegen.
De eerste worp had Gerrit al een dikke forel gehaakt alleen die ging door zijn lijn heen. Geen probleem dachten we er komt wel een volgende. Die kwam ook enige tijd later had ik er een op de glass buzzer. Een mooie forel van 54 cm.
Er werden wel wat vissen gevangen door verschillende vissers op het meer maar bij ons bleef het rustig. Toch maar tegen de wind in naar de andere kant van de vijver varen. Met een slakke gangetje voeren we naar het luwe stuk van de vijver. Overal zagen we vissen zwemmen hele dikke monsters alleen ook hier vingen we weer bot ze waren niet geintreseerd in onze nimfen en droge vliegen.
Toch maar weer besloten terug te varen naar het eerste stuk en daar ons geluk te beproeven. In de hoek lag nog een vlot met 2 leden van the leader. Die wisten zelfs forel te vangen op de droge vlieg dat klonk wel erg goed. Wij kregen ze niet eens aan een nimf of streamer te pakken.
Toen het tijd was voor hun om naar huis te gaan zijn we indiezelfde hoek gaan vissen en het leek wel of de vreet bel af was gegaan onder water in 15 min hadden we 4 dikke vissen weten te landen op de droge vlieg echt fantastisch. Er zaten zoveel vissen in die hoek bij elkaar dat het een waar feest was voor ons.
Het is vreemd hoe snel je motivatie kan om switchen van wanhopig op zoek naar een visje tot je letterlijk de krampen vissen aan dikke forellen en kramp heb ik nog steeds van die vissen binnen halen. Al met al stond mijn teller rond de 10 vissen en Gerrit rond de 12 vissen. Om 20:00 vonden we het genoeg geweest en hebben we het vlot weer afgemeerd aan het steiger en zijn naar huis gegaan.
Zo zie je maar geduld is een schone zaak. Alswe oo om 16:00 naar huis waren gegaan hadden we een slechte dag gehad nu hadden we de dag van ons leven dikke biggen aan droge vliegen vangen.
Hieronder een aantal foto's van de gweledige vissen die we gevangen hebben. De grootste die we beide hadden was rond de 73 cm.
- Details
- Geschreven door: Carlo Rutjes
- Categorie: Reservoirs
Hieronder het verslag van de forelvisdag die de AUHV voor haar vrijwiligers had georganiseerd. Voor de foto's en meer volg deze link.
Zaterdag 30 juni zijn Marco, Richard en ondergetekende namens vliegvisgroep The Leader naar de vrijwilligersdag van de AUHV geweest. Deze werd georganiseerd als bedankje voor allen die zich inzetten voor de vereniging. Dit jaar forelvissen bij de Berekuil. Er was daar een stukkie water voor ons gereserveerd. Er waren iets van 25 man aanwezig.
Het was lekker zonnig alhoewel de wind af en toe wat hard waaide voor ons lichte materieel. We stonden met zijn drieën op een rij in een hoek. Rechts van me stond Wim Huisen met een tweegrams hengeltje, beauty om te zien (ja die hengel dan he). Richard had voor de gelegenheid ook vlokhengeltje meegenomen voor het geval dat. Het water in de Berekuil is er ook begin juni nog hardstikke helder en met de zon er op kon je de vis goed zien zwemmen. Dat maakte een hoop verschil voor een vliegvisser want snel de lijn oppakken en een langszwemmende forel aanwerpen werkt doorgaans erg goed. Zo ook vandaag. Ik heb geloof ik op een vis na alles zo gevangen. Al snel bleek dat de vliegenhengel het een stuk beter deed dan de andere methodes. Het scheelde ook wel dat we net goed stonden omdat een flinke school rondjes draaide langs deze helft van het water. Ik had er aan het begin een dikke zwarte natte vlieg aan, maar Marco en Richard vingen ze ook op nimfjes. Richard begon de dag met een hele tijd niets te vangen totdat er een dikke karper van 15-20 pond rondjes kwam zwemmen binnen werpbereik. Richard paste zijn montage iets aan en het beest pakte doodleuk zijn nimfje. Ik dacht eerst dat hij een grote forel gehaakt had, maar uit de brede grijns op zijn gezicht en de flinke run die het beest nam, kon ik opmaken dat hij dat enorme beest aan zijn viertje stond te drillen. Langzaam kregen de andere vissers ook door dat hij er een dikke aan had en steeg de opwinding bij het publiek, maar na een dikke vijf minuten schoot het beest helaas los. Als beloning (of was het als troost) gunde Richard zich een sigaartje om daarna ook maar de regenbogen te belagen.
Leuk was dat we er ook nog een stuk of wat op de droge vlieg wisten te vangen. Rechts naast me klonk het af en toe alsof er iemand met bakstenen stond te gooien. Dat bleek Wim die aan zijn ultradunne hengeltje steeds vissen van anderhalve kilo stond te drillen. Geweldig leuk om te zien hoe dat rapiertje er van langs kreeg door die grote vissen. Op de een of andere reden wist Wim uit die langszwemmende schooltjes toch steeds de joekels te plukken. Wij vieren wisten zo’n tien vissen de man te landen die ochtend. Voor mij de eerste keer dat ik op een put en take water met de vlieg viste, maar de Berekuil met zijn schone water is me prima bevallen. Ik dacht dat de vissen op Catch en Release wateren zoals de Eemhof af en toe zo kieskeurig waren omdat die gedresseerd zijn. Het gedrag van de net uitgezette vis op de Berekuil was echter precies zo. Even proeven en razend snel weer uitspugen. Door het hoge doorzicht kon je dat mooi zien gebeuren en dat maakt het een leuk spelletje. De verzorging was helemaal prima verder. Richard eet geen vis dus die hebben we afgestaan aan een collega die er blij mee was. De helft van de overige forel ingeruild voor nog warme vers gerookte exemplaren en die bleken uitstekend van smaak. AUHV bedankt, wat mij betreft volgend jaar weer!!
- Details
- Geschreven door: Gerrit van Middelkoop
- Categorie: Reservoirs
Jawel, Ronald Pop's successtreamer doet het niet alleen op snoek!
Ik had vorige week een aantal miniversies gebonden met grote roofblei in gedachten, maar ja daar is het nog te vroeg voor.
En de voorn bleek ook grotendeels uit de haven te zijn vertrokken, dus bleef behalve Valleikanaal (gaap) , de Eemhof over voor mijn kostbare zaterdag-visdag.
Ondanks massale foreluitzetting, hadden ze maar weinig trek. Alleen meelwormen waren in trek, maar de locale wedstrijd die-hards waren nog chagrijniger dan anders. Dus experimenteren maar en een halve vliegendoos later kwam ik die mini's opeens tegen.
En ja hoor, meteen bingo. Vooral als je ze heel langzaam vist kunnen ook forellen er niet vanaf blijven.
Fantastische actie, ze zijn bijna niet van een echt voorntje of goudvisje te onderscheiden.
Boven in de foto een origineel exemplaar, daaronder de mini's.
Ik zou het niet proberen
- Details
- Geschreven door: Daan Burema
- Categorie: Reservoirs
9 maart, vistrip The Leader
Uit de titel kan je het al opmaken, het was nat, erg nat. De meesten lieten zich niet van de wijs brengen want ik heb toch zeker meer dan 25 man geteld aan de kleine vijver waarvan ongeveer de helft van de Leader.
Wij, mijn vismaat (Gertjan) en ik hadden ons erg verheugd op dit dagje uit en ons goed voorbereid. Naast de bindinstructies van Ad Werdekker op de bindavond (bloedwormpje en meelworm) hebben we de avond voor de trip nog driftig samen zitten binden. Woolly buggers in diverse kleuren, bloedwormpjes, rode "friemels" met een goudkopje en een aantal "boobies". Voor deze laatste is het noodzakelijk dat je de panty van je echtgenote "stript", maar die van mij was het daar niet zo mee eens zodat ik enigszins besmuikt bij de plaatselijke super een paartje panty sokjes heb gekocht. Hiermee ging het binden overigens prima. Hoewel, met het enigszins lomp ophalen van mijn zinktip lijn zag ik opeens twee roze bolletjes op het water drijven. Niet goed ingebonden vriend!
We hadden dus al veel voorpret want met een lekker biertje erbij is het behoorlijk gezellig binden. Die avond ben ik dan ook met een tevreden gevoel gaan slapen en waarschijnlijk heb ik gedroomd van"big boobies".
Dit was mijn derde trip naar de Eemhof en bij de laatste trip heb ik veel geleerd en afgekeken van twee goede vliegvissers. Zij waren zowat de enige die redelijk scoorden terwijl ik met moeite mijn visjes ving. Kenmerkend van deze knapen was dat er veel gevarieerd werd in techniek. Dan weer met een streamer aan een zinktip lijn en dan weer met een buzzer aan een dunne tippet en een beetverklikker. Bovendien konden ze goed werpen en dat levert veel vistijd op. Ook het variëren van de diepte werd vrijwel continu gedaan zodat er goed werd geanticipeerd op de vis. Wat ook hielp was het benutten van de eerste stek aan de kleine vijver, bij de inloop van het water. Daar is de vis het meest geconcentreerd. Dat wil echter niet zeggen dat je elders niet goed kan vangen, het komt toch aan op de juiste techniek.
Verder heb ik het boekje van Jan Kamman van voor naar achteren goed bestudeerd en daarin staat goed beschreven hoe je kan vissen op een forelvijver en als je een beetje kan binden zijn er uit de foto's van de diverse vliegen en het lijstje met de te gebruiken materialen goede vliegen te binden.
Onze vliegen dozen waren dus goed gevuld met:
1. woolly buggers in diverse kleuren
2. kleine oranje streamers
3. buzzers
4. bloedwormpjes
5. boobies
6. goudkop friemels (haakje met goudkop en enkele stukjes bodyflex)
7. pheasant tails
8. meelworm
9. diverse nymphen
We hebben helaas niet alles kunnen uitproberen maar we zijn succesvol geweest op de diverse woolly buggers (groen, zwart en rood), buzzers, bloedwormpjes, boobies en de goudkop friemels. Verder heb ik nog goed gevangen op een simpel streamertje van oranje bucktail. Het bucktail stond echter vrij wijd uit en de streamer begon aan de tippet te draaien zodat de boel in de knoop geraakte. Maar het streamertje ving prima. Deze ga ik voortaan iets anders binden zodat het roteren aan de onderlijn niet meer kan voorkomen. Wij hebben samen schat ik zo'n 20 forellen gevangen, waarvan eentje met een heel mooi formaat (ligt nu in de vriezer). Dat is op zich niet zoveel maar dat komt omdat onze werpkunsten nog niet goed genoeg zijn om veel vistijd te creëren. Ook hebben we ons bezig moeten houden met het randverschijnselen zoals het opvissen van een reel en diverse andere spulletjes. We zijn zelf nog net niet in het water gevallen maar dat zie ik de volgende keer zeker een keer gebeuren. We waren redelijk geconcentreerd bezig met het vissen en weinig oplettend op andere zaken. Het gevoel dat je krijgt met zo'n prachtige en sterke vis aan je kromme hengeltje werkt absoluut verslavend en zoals je zult begrijpen zijn we nog vrij lang doorgegaan.
Dit gaan we zeker nog een keer doen!
Daan Burema
- Details
- Geschreven door: Ad Werdekker
- Categorie: Reservoirs
Enige tijd terug op zaterdag 31 oktober 2009, zijn wij met een paar liefhebbers van The Leader gaan vissen in de forellenvijver De Ronde Bleek gelegen in het Brabantse Sterksel. Uit de informatie bleek dat het een uniek viswater als enige in zijn soort was. De visvijver lag in een natuurlijke omgeving met veel groen en rust en het water was van zeer goede kwaliteit De reis daarnaar toe over de A2 via Eindhoven bedroeg ongeveer 5 kwartier, waarbij gezegd moet worden dat de weg rond Eindhoven een metamorfose heeft ondergaan. Bij Eindhoven dus even de TomTom uit en gewoon Venlo aanhouden en na Eindhoven weer de TomTom aan. Dit komt omdat de wegen en afritten rond Eindhoven fors gewijzigd zijn. Wel was goed te merken dat het wegennet rond Eindhoven sterk verbeterd is. Maar dit terzijde.
In Sterksel aangekomen vonden wij de Ronde Bleek en zagen wij een plas die voor de kenners qua grootte is te vergelijken met plas Strijkviertel bij De Meern. De plas ligt heel mooi tussen de bomen waarbij een bellyboat wel noodzakelijk is vanwege de dichte begroeiing rondom de plas. Het struikgewas staat op heel veel plaatsen tot in het water. Zelf een plekje vinden voor de soms zo noodzakelijke sanitaire stop is zoeken. Ter plaatse werden wij door Jan Kursten die aldaar de scepter zwaait, ontvangen met een kop koffie. Na enige uitleg over de locatie, de verschillende dieptes in de plas en de spelregels, trokken wij de waadpakken aan de bliezen de Bellyboten op. Francesco koos er voor om te gaan vissen vanaf een ponton, Zo'n ponton, die een afmeting heeft van ongeveer 3 x 5 meter en voorzien is van een elektromotor kun je ter plaatse huren en is een uitstekend alternatief voor de bellyboat. Tijdens het gereedmaken van de spullen kregen we al een aardig beeld van de forellen die in ons zicht gevangen werden. Die waren van een soort jumbo-afmeting. Nadat wij te water waren gegaan, bleek dat het water kristalhelder was en de plas tussen de bomen erg mooi gelegen was. Voor vliegvissers die vanaf de kant willen vissen, zijn er geen mogelijkheden vanwege de begroeiing rond het water. Op het water was het nu de kunst om de juiste vlieg aan de leader te knopen. Ik begon met een bloedwormpje op een diepte van ongeveer 1 meter. Al peddelend kreeg ik een knal van een aanbeet maar verspeelde de vis. Ik kreeg al direct door dat het een knoert van een forel geweest moest zijn.
Na enige tijd zonder aanbeet keek ik eens om mij heen en zag dat vrijwel alle vliegvissers met een zinklijn aan het vissen waren, dus dan begint de twijfel toe te slaan en de kriebel is niet meer te weerstaan, dus ik ook mijn zinklijn er op met een mooie witte booby.
goed gedaan jochie.
Na het afzinken van de lijn op een plaats waar het niet dieper dan een meter of 5 zou kunnen zijn kreeg ik een mooie aanbeet. Bij het binnenstrippen van de lijn bleek al vlot dat het een van de jumbo's moest zijn. Ik heb weken in de lappenmand gezeten vanwege een blessure aan de schouder en het ging wat dat betrof weer behoorlijk de goede kant op met de schouder, tenminste dat dacht ik. Bij het binnenhalen van die knoert bleek ik een forel te hebben gehaakt die niet overdreven 70 cm was. Wat een gevecht met die vis en zoals net geschreven, de blessure aan mijn schouder was dus nog niet over. Ook zag ik dat Francesco vanaf de ponton op de droge vlieg een flinke forel aan de lijn had. Al peddelend verspeelde ik wederom een dikke forel en zag dat ook Wilbert, Richard en Gerrit een forel hadden gehaakt. Gerrit hoorde ik zeggen op de vraag of hij een mooie aan de haak had, " Ja een kleintje" 5 minuten later had Gerrit dat kleintje nog niet binnen en hij werd hoe langer hoe enthousiaster vanwege het formaat van de forel en het verzet daarbij. Na een korte lunchstop en een plas zijn we weer te water gegaan. Ook nu weer een paar flinke aanbeten, een paar knoerten verspeelt en weer een dikke gevangen. Dit was voor mij de eerste keer dat ik op De ronde Bleek een lijntje wierp, maar de volgende keer informeer ik eerst even bij Jan of bij een ter plaatse aanwezige visser op de plas welke vlieg ik er aan kan doen, want het is niet zomaar effe een streamertje of nimfje. Dit heeft volgens mij vooral te maken met de grote diepte van te water. Aan het eind van de middag hadden wij alle 5 een paar dikke forellen gevangen en een goed gevoel overgehouden aan De Ronde Bleek. Dit is zeker een forellenwater waar ik nog eens naar terug ga, al is het alleen maar om eens een hele grote forel een zgn. knoert te haken.
Ad Werdekker.