Vandaag draait de wind naar het oosten, er komt ernstige vorst en de Elfstedenkoorts flakkert op.
Maar wij, Henk en Kees , hebben nog een missie te voltooien. Of eigenlijk Henk, want hij vond die hele grote snoek als eerste. Henk is wel wat gewend, maar deze snoek bleef spoken in zijn dromen, dus eropuit! De winterjas tot boven aan toe dicht en gaan. Aan het einde van de dag joeg de kou ons pas weer huiswaarts.
We bevissen een restant van de Kromme Rijn, nader wil ik niet duiden....... want ik houd Henk graag te vriend, en bij de nadering van de sloot vliegt er een ijsvogel op. Die gaat het de komende week nog moeilijk krijgen.
Maar ik vind het een hoopvol signaal. Henk's streamer gaat als eerste te water, voor de duiker waar je hoop op gevestigd is. Ik loop 20 meter door naar de T-splitsing, maak een paar worpjes om mijn streamer van zijn watervrees te verlossen en plaats de eerste serieuze worp midden voor de splitsing. En direkt BOEM! Een hartverzakking krijg je van dat soort aanbeten, je hoort net niet het dichtklappen van die kaken te midden van een grote kolk, maar kabaal maakt ie!
Een serieuze vis! Een metervis? Het gaat er wel op lijken als de snoek langs de bodem zwemmend voorlangs kruist, mijn splitcane krom tot boven de greep. Maar het is niet die van Henk zijn dromen, dat is wel duidelijk.
Na enkele minuten ligt de 89 cm lange vis in het net, ze zijn helaas snel uitgepraat. Een zalm van die lengte kan je 3 kwartier bezighouden! Na de fotosessie gaat de vis retour en volgt de volgende worp midden voor de splitsing, want waar er één ligt, liggen er meer...toch?
Helaas niet, dus ik vis door naar links, Henk is me al gepasseerd, en prompt heb ik de snoek die ik net terug heb gezet wéér aan de lijn. Deze keer is het net niet nodig want de haak los ik terwijl de vis rustig langs de kant ligt, zo heb ik het graag bij de kleinere exemplaren. En deze staat al op de foto.
We vissen door, op zoek naar die grote van Henk, hij lost nog een snoek, maar die grote vinden we weer niet! Dus het zelfde stuk water nogmaals bevissen op de weg terug naar de auto. Nu vang ik de 75 cm snoek die Henk zo-even loste en even later staat Henk bij de T-splitsing, want waar er één ligt, liggen er meer....toch?
En jawel, voor de derde keer grijpt de 89 cm snoek een streamer, hij lust er wel pap van. Snap je zo'n vis nou?
Inmiddels blaast er een gemene, koude oostenwind, voor ons vissers gaat Nederland nu helemaal op slot. De komende week is schaatsplezier, sneeuw, code rood voor het hele land etc..
Maar zodra het ijs weer weg is, is de snoek weer hongerig, en we hebben nog een missie te voltooien.
We zijn nog een keer terug geweest maar die echt grote jongen hebben we niet meer gevonden, helaas.