- Details
- Geschreven door: Dirk Schmidt
- Categorie: Polder
Bij The leader organiseren we elke maand een gezamenlijke visdag. Op 22 oktober was het eerste uitje van dit seizoen. We waren met een aardige club van 12 (?) man naar Reeuwijk gereden om met de streamer op snoek te vissen. Dat er snoek zit in Reeuwijk weten we van vorig seizoen, toen we met de club twee keer naar het recreatiegebeid zijn gegaan. Of de snoek ook nu zo vroeg in ‘t seizoen al los zouden zijn, was natuurlijk de vraag.
Ik had een vismaatje Joris meegenomen van buiten de club. Hij doet wel aan vliegvissen, maar had nog nooit met de streamer op snoek gevist. Ik leende hem mijn #8 hengel en een EP streamer in de smaak baars. Omdat ik me had vergist is de tijd waren Joris en ik een uur te vroeg aanwezig. Het was koud en mistig. De rijp stond op het gras. Dat is niet prettig aan de vingers, maar de kou gaf mij goede hoop om snoek te vangen. Handschoenen aan en starten maar!
In de eerste sloot waar ik begon werd ik na een kwartier verrast door een mooi schot van een snoek. Ik zag een boeggolf een meter door het water gaan en een kolk op de plek van mijn streamer. Prachtig! Hoge hartslag, aanslaan en hangen! Het was een aardige vis van dik in de 70 centimeter en een enorm brede bek. Het verrast me toch elke keer weer hoe een grote streamer van 20 cm volledig verdwijnt in zo'n bek. Ondanks de weerhaakloze haak was het even priegelen om de snoek te bevrijden. Volgende keer neem ik toch een stevigere tang mee en een knipper om de leader door te snijden zodat ik de streamer door de kieuwen heen naar achteren kan halen.
Mijn tip: zorg voor goed onthakingsmateriaal zodat je de snoek niet onnodig beschadigt.
Inmiddels waren de overige Leaders gearriveerd en stonden her en der verspreid mannen met de lat te zwiepen. Wat een mooi gezicht en met een doorbrekende zon was de temperatuur al snel een stuk aangenamer dan eerder in de ochtend.
Joris en ik viste de sloot verder af zonder succes. Na een praatje met een wandelaar die aanraadde in de vaart langs de plas te gaan vissen hebben wij ons verplaatst naar de geadviseerde plek. Het was even lopen, maar dan kom je uit op een stuk waar minder riet langs de vaart staat. Om de 50 meter komen er dwars sloten op de vaart uit. Dat zijn uiteraard aantrekkelijke stekken om te bevissen. Al vrij snel haakte Joris zijn eerste snoek op de streamer. Geen kanjer, maar toch leuk om een vis op de streamer te vangen. Niet lang daarna miste hij een snoek drie keer waarbij de snoek één keer de streamer in zijn bek heeft gehad, maar na drie seconden toch losschoot.
Ik viste een aantal koppen van dwars sloten waaiervormig af en was bijna aan het einde van het rietvrije stuk vaart beland. Na de laatste slootkop goed uitgekamd te hebben, wierp ik nog maar eens dwars over de vaart. Ik zag de licht gekleurde streamer duidelijk door het water gaan. En ineens zag ik een snoek onder mijn streamer draaien maar niet happen. Mijn hart bonkte nu in mijn keel. Nog een keer werpen over dezelfde plek heen. Strip, strip, strip, HANGEN! Deze keer hapte de snoek wel toe. Het bleek geen kanjer te zijn met een lengte van ongeveer 50 centimeter, maar ik was erg blij met de vangst.
Omdat we nu het gehele bevisbare gedeelte van de vaart hadden afgevist liepen we terug naar het begin. Joris probeerde nog even het plekje waar hij een snoek drie keer gemist had. Ook nu weer viel de snoek de streamer aan, maar bleef de eerste twee keer niet hangen. Uiteindelijk bij de derde aanval was het raak en bleek de snoek stevig gehaakt te zijn. Een mooie snoek van tegen de 70 centimeter en Joris als een kind zo gelukkig.
We liepen terug naar de parkeergarage voor de gezamenlijke lunch aan het picknick bankje. Daar bleek dat Joris en ik de enige waren die snoek hadden gevangen. Na de lunch zijn wij naar huis gegaan omdat wij in de namiddag nog afspraken hadden. Een aantal heeft nog een poging gewaagd om vriend essox te haken, helaas zonder succes. Maar… er komen nog meer gezamenlijke visdagen deze winter, dus kans genoeg om nog een snoek te haken.
Dirk Schmidt
- Details
- Geschreven door: Kees van der Hulst
- Categorie: Polder
Alweer is er harde wind voorspeld, maar de temperatuur is een stuk aangenamer dan de vorige keer, en 11 dappere snoekvissers ondernemen de autorit naar Reeuwijk, een kleine 20 minuten van Utrecht over de A12 naar het westen.
Een van de deelnemers is sinds kort een nieuw lid van de club, Richard Nootebos uit Utrecht, en ook Jos van de Bent heeft weer eens tijd om mee te doen, anderen liggen thuis ziek in bed, want er heerst weer griep.
In totaal zijn we met 11 man hoewel ik pas in de middag aanschuif.
De vangsten zijn nog aan de magere kant; als ik om 12.00 uur aankom hoor ik aantallen van maximaal 2 vissen voor de lucky one’s en nog veel nul als score. Het is te verwachten dat de snoeken nu in groepjes verzameld zijn vanwege de aankomende paaitijd en dat vooral de mannetjes uit agressie een ram op je streamer geven, met als gevolg veel missers.
Dit is ook wel op te maken uit de verhalen, veel missers van kleine snoek.
Ik ben nu voor de 3e maal in de Reeuwijkse Hout maar nog steeds ben ik niet overal geweest; deze keer besluit ik door te lopen naar achteren, waar nog enkele sloten en petgaatjes tussen de weilanden liggen. Maar eerst langs de duiker waar ik de vorige keer een mooie snoek ving die ik niet de maat had genomen. Ook vandaag grijpt deze snoek mijn streamer weer met een harde ruk en even twijfel ik of ik een grotere vis heb gevonden. De snoek meet 75 cm en is dik van het kuit; ik heb het dier beloofd dat ik niet nog een keer langs kom.
Doorlopend naar achteren vind ik nog veel mooie sloten en duikers, maar pas de laatste sloot, een beetje troebel want deze watert direct af op een gemaaltje, levert weer vis op. 4 Kleine mannen, de enige dame die er bij ligt haak ik slechts kortstondig.
Simon loopt ook op de weilandstroken en vind een petgaatje met redelijk wat water: resultaat is 2 snoeken, de dame meet 74 cm, de man is een 50-er.
Een aantal vissers is richting hockeyvelden vertrokken waar ook menig vis te vinden is, Jos vangt er nog 2 bij en hij mist nog een echte dikkerd. Om drie uur gaan de meesten naar huis, nog 4 man drinken een biertje in het restaurant.
De totale score? Kees : 5 vissen 75 cm max./ Jos: 4 vissen 65 cm max. / Simon: 4 vissen 74 cm max. / Eric : 2 vissen 75 cm max. / Dirk: 2 vissen 60 cm max.
Jan, Henk, Rini, Elian, Richard, en Theo hebben helaas niet gevangen. Volgende keer beter!
Jawel, jullie hebben het goed gelezen: 17 snoeken! Prima dag!
- Details
- Geschreven door: Kees van der Hulst
- Categorie: Polder
De Reeuwijkse Hout is een recreatieterrein dat ligt tussen de A12 en de Reeuwijkse plassen. De sloten en petgaten op dit terrein zijn opgenomen in de Gezamenlijke lijst van viswateren en dus vrij te bevissen voor iedereen met een vispas
Toch hebben we de indruk gekregen dat er niet veel gevist word, slechts 1 shadje in de struiken en totaal geen visserij-gerelateerd zwerfvuil. Zo zien we dat graag.
Tijdens een vorig bezoek van Simon en mij in de stromende regen haakten we een 8-tal snoeken, ik ving een 88cm snoek (zie ook het recente artikel op onze site).
Op 16 januari 2016 zijn 5 leden van The Leader ondanks de dreigende weersvoorspellingen present op de parkeerplaats van het Restaurant De Reeuwijkse Hout, adres: Reeuwijkse Houtwal 4. Hier vandaan loop je over het strand in 5 minuten naar het eerste petgat, maar verder naar achteren word het alleen maar mooier!
Het is een koude dag, lange onderbroek en extra kleding moeten de kou buitensluiten, al gauw vallen de eerste hagelstenen en vormen een laagje op het altijd heldere veenwater.
Een zware donderklap doet het ergste vermoeden, maar even later schijnt de zon weer en in de luwte van de bomen is het zelfs aangenaam. De sloten die in verbinding staan met de petgaten leveren de meeste vis op, veel andere stukken ogen beloftevol maar geven deze keer hun buit niet prijs. Weer andere sloten zijn ondiep en ’s zomers vol krabbenscheer, goede kraamkamers voor jonge vis maar een grote snoek heeft er niets te zoeken
Enkele petgaten zijn te groot om met de vliegenlat efficiënt te bevissen maar verder is het ideaal vliegviswater waar we zeker nog een keer naar toe moeten met de club. Over een voornbestand kan ik geen uitspraak doen, dat word research voor het voorjaar.
Iedereen gaat van start met de streamer die Hennie ons voorgebonden heeft en de actie valt bij iedereen in de smaak. Eric vangt al snel de grootste vis van de dag, 74 cm.
Uiteindelijk vangt Eric er 3, Rini 1, Cees 1, Kees 1 en Jan bleef helaas visloos. Om 12.00 uur hebben we een lunch op de parkeerplaats waarna we tot 15.00 uur doorvissen. Eric en Rini verdwijnen naar de wateren om de hockeyvelden waar ze nog een aantal vissen vinden maar niet kunnen vangen.
Om 15.00 uur bewonderen we de grooooote schubkarpers in de koivijver van het restaurant en beëindigen de visdag met een biertje en een kop soep.
Wat een heerlijke visdag.
- Details
- Geschreven door: Kees van der Hulst
- Categorie: Polder
Op maandag 7 december, weer niets gekregen van Sinterklaas, zijn Simon (mijn neef) en ik naar de polder Ruigenhoek geweest om te snoeken. Rick was al op zijn post, hengel in de hand maar meer gespitst op aalscholvers.
20 Meter voorbij de forellenvijver is er een klein parkeerplaatsje links van de weg en achterin staat een groot infobord met een kaart van het gebied. Bekijk dat eens en realiseer je hoeveel water daar ligt.
Er liggen nog 2 restanten van het oude elzenbroekbos (Westbroek!!!) met daarin een aantal petgaten die deels te bevissen zijn en een heel lange verbindingssloot tussen beide stukken, een pittige wandeling alles bij elkaar.
Ik realiseerde me plotseling dat mijn verhalen over Meijepolder en Bodegraven en het daar gekapte moerasbos prachtig werden geïllustreerd door deze restanten moerasbos bij Westbroek en Maarseveen en de vele petgaten als gevolg van veenwinning. Zie de bijgevoegde foto’s. Zo zag het westen van Nederland er misschien wel uit in de Middeleeuwen en dan geen wisenten maar wel bevers!! Wisenten zijn te zwaar voor een moerasbos. Simon ging al tot zijn knieën de smurrie in.
Al het water in dit gebied van Staatsbosbeheer staat in de Gezamenlijke Lijst met uitzondering van de fortgracht van het fort op de Ruigenhoek (HSV Maarseveen) en het is een populair water. De dag voordat Simon en ik er waren ging een party van 6-7 man ons voor. Toch konden we nog een 7-tal snoeken voor ons kunstaas interesseren en er slechts een van vangen. Wel allemaal grote vissen; de aalscholverkolonie eet de kleintjes. Rick’s “vriendjes”!
Groot was onze verbazing toen we ook nog 3 grote roofbleien (70+ cm) zagen jagen. Navraag bij Rick gedaan en die meldde dat er inderdaad kleine roofbleitjes werden gevangen. En waar kleintjes zijn daar zijn ook grote vissen, weten we nu. Jammer dat ze zelden kunstaas pakken, ze zijn slim en snel gedresseerd.
Alles bij elkaar ligt er ten noorden van Utrecht, rondom ons nieuwe clubhuis, een aantrekkelijke hoeveelheid water. En de koffie is er goed.
- Details
- Geschreven door: Kees van der Hulst
- Categorie: Polder
Van Bodegraven naar de Reeuwijkse Hout
Mocht je naar de Oud Bodegraafse weg zijn gegaan en je treft daar andere vissers of erg “dik” water dan is er geen man overboord, want 5 minuten rijden brengt je bij de Reeuwijkse Hout, een recreatieterrein dat is aangelegd naast de Reeuwijkse plassen en de A 12. Alle wateren op dit terrein mag je bevissen.
Iedere visser die de A 12 rijdt richting Utrecht heeft bij Reeuwijk wel eens gedacht: die sloot zou ik wel eens willen vissen, ziet er zo goed uit dat je de herrie van de A 12 even voor lief neemt. Nou, dat kan want hij staat in de Gezamenlijke Lijst!
Zet de Tom Tom op de Reeuwijksehoutwal en parkeer op de 1e parkeerplaats links bij de witte hockey-gebouwen. Daar moet je al je best doen om niet in het water te vallen en kun je meerdere lange weteringen afvissen, ook die langs de A 12. Helder koffiebruin water, ook na hevige regenval.
Als je de wetering langs de A 12 helemaal uitvist tot aan de kano-oversteekplaats dan kom je bij een viezige sloot die onder de A 12 door gaat, Geen Visrecht! Maar loop even door , rechtsom, en je komt dan aan de achteringang van het recreatieterrein, en dat is meteen het mooiste deel. Met een aantal goed bereikbare petgaten en enkele lange scheisloten.
De scheisloten op het terrein zijn meestal te ondiep, maar achterin is het veel beter. Een snellere manier om daar te komen is door te rijden naar het restaurant “de Reeuwijkse Hout”, daar te parkeren en dan linksaf over het strand, 100 meter, en dan moet je er af( geen strand meer) en zit je vlak bij het eerste petgat met hondenstrand. Aan je rechterhand ligt een fietspad langs de Reeuwijkse plas, deze een klein stukje volgen geeft je een goed overzicht. Google Maps doet ook wonderen in deze. De Visplanner laat zien tot waar je visrecht hebt.
Simon en ik hebben hier een zeer natte maandag gevist, maar met veel plezier want hij ving al snel enkele snoeken (hij vangt er meestal meer dan ik!) waarna ik een van zijn kunstaasjes moest lenen om ook mijn eerste te haken, weer te lossen, en later een hele mooie vis te mogen landen, 88 cm lang.
Mooi water waar we beslist eens met de club naar toe moeten. Koffie bij de Reeuwijkse Hout!
