- Details
- Geschreven door: Marco Ippel
- Categorie: Verhalen Nederland
Eindelijk is het Mei!
Lekker ‘s avonds nog even een paar uurtjes vissen in de sloten en vijvers achter mijn huis.
Maar wel in stijl, dus met het door Kees gemaakte prachtige 6 voets splitcane tweetje.
DT lijntje erop met kleine nimfjes en hij gaat als een hoepel op een maatse ruisvoorn.
Maar afgelopen weekend ging dat rapiertje wel heel erg krom na een felle aanbeet op een spider haakje 16.
Een bonkende run van 20 meter zette het poeltje volledig op zijn kop. Gelukkig zijn er nog weinig waterplanten en had ik bij toeval een 16/00 puntje opgezet, de 12/00 zat even in een ander visvest gelukkig.
De vis was bijna niet te controleren, maar goed dat ben ik wel gewend na een paar Canadese zalm en steelhead tripjes, gewoon doorgaan zolang je tip nog heel is! Na 10 minuten zag ik af en toe een glimp van toch wel een erg grote graskarper, veel te groot om zonder schepnet te landen en dat had ik natuurlijk net effe niet bij me.
Vlug mijn vrouw gemobield en die kwam na 5 minuten met een schepnet aan. De graskarper had inmiddels weer energie bijgeladen dus het hele circus begon opnieuw, het hengeltje kraakte nog net niet en ik begon te duimen dat het juweeltje heel zou blijven na deze uitputtingslag. Met veel geluk kon ik het monster al bij de eerste poging netten en toen werd pas duidelijk wat een kneiter het was, zeker 15 pond zwaar.
Kees kan voortaan dus een andere typenaam voor deze hengeltjes gaan gebruiken:
“Graskarper” is beter geschikt dan "Bittervoorn"
En hij is nog spatrecht! Morgenavond maar eens kijken of er nog meer van die kneiters rondzwemmen in dat poeltje.
Gerrit van Middelkoop
- Details
- Geschreven door: Gerrit van Middelkoop
- Categorie: Verhalen Nederland
Aan de start van een nieuw seizoen is het altijd goed terugblikken, ook bij het vliegvissen. 2012 was voor mijn vismaten en mijzelf een bizar visseizoen, vooral op de rivier was alles net even anders dan normaal. Het voorjaar was bar slecht, het begin van de zomer ging wel, maar begin augustus ging het los. Dagen met tien tot twintig dikke windes en roofbleien waren enkele weken achtereen heel gewoon. Net toen we dat normaal begonnen te vinden en de automatische piloot toesloeg werden we door de natuur onder de koude douche gezet of eigenlijk meer de grond ingeregend. Wat een pokkeweer! Niet dat we ons daar door laten tegenhouden, maar opeens vingen we geen moer meer. En het miegelde van de vis tussen de waterplanten, maar ze negeerden ons volkomen en erger nog ook onze vliegen werden niet bekeken. Na drie bijna visloze weekends kreeg ik in de stromende regen echter opeens een snoeiharde aanbeet op mijn greentag nimf. Na een kwartier rossen (nou ja op een drietje) kreeg ik de vis in zicht en tot mijn stomme verbazing bleek het een harder te zijn, mooi voorin de lip gehaakt. Krijg nou t……..
Nu begrepen we ook waarom de waterplanten dit jaar zo snel verdwenen, graskarpers zijn er niets bij. En het einde van het rivier seizoen kwam door die weggevreten vegetatie ook een maand sneller dan normaal. Begin september hadden de kleine visjes geen schuilplaats meer op de ondiepe platen en verdwenen samen met de windes en roofbleien naar onbekende bestemming. Net toen we een hele verzameling hardervliegen hadden gebonden, maar komend seizoen……. Dan zullen we die harders eens mores leren.
Eindconclusie 2012: Fascinerend en spannend! Je kunt je als vliegvissers blijven ontwikkelen want de natuur heeft geen automatische piloot stand. Het blijft altijd uitdagend en ik kan haast niet wachten tot we weer los kunnen op de Lek en de Waal.
Uitdaging is voor mij dus essentieel in mijn hobby en dat is ook de reden dat ik in april stop met mijn bestuurswerk voor de Leader. Ik heb dat gedurende een lange periode gedaan en het was ontzettend leuk om samen met jullie nieuwe activiteiten te ontplooien, zoals bijvoorbeeld workshops tweehandig werpen, een nieuw clubblad, zelf hengels bouwen, werpcertificaten behalen en vis/bind thema’s uitwerken. Ik genoot ook altijd van onze gezellige bestuursvergaderingen met de hilarische visverhalen dwars door elk agendapunt heen. Maar mijn ideeën voor nieuwe clubactiviteiten zijn nu vrijwel uitgeput. Dus geweest is geweest en de club heeft bestuurders met nieuwe ideeën nodig om te kunnen blijven bestaan. En dat is ook de uitdaging aan jullie allen, zonder actieve leden kan de club niet verder.
Gelukkig neemt Kees van der Hulst mijn bestuursplek over, dat komt dus wel goed. Kees veel succes! Zelf blijf ik lekker meedoen aan de vrije bindtafel en misschien kunnen we iets starten met de oude rotten die ook uitdaging zoeken?
Die harders zijn dus gewaarschuwd!
Gerrit van Middelkoop
- Details
- Geschreven door: Marco Ippel
- Categorie: Verhalen Nederland
Sommigen noemen ons gek en andere mensen vinden het fanatiek. Maar Gerrit en ik zijn vandaag gewoon lekker wezen vissen. Aangezien de eemhof dicht was wegens het ijs moesten we uitwijken naar de Kamphoeven in Ommeren.
De Kamphoeven in Ommeren was gelukkig gewoon open en het was er ook niet druk. We waren de enigiste 2 die aan het vissen waren die dag. Er stond echt een ijs koude wind en in het begin vroegen ook wij ons af wat we eigenlijk stonden te doen. In een plekje met de wind in de rug was het nog aardig goed te doen.
Lange leaders met 2 vliegen werden eraangeknoopt zodat we wat meer water dieptes konden afvissen. De eerste forel was al snel gevangen aan een Glo-brite glass buzzer zie de bindinstuctie hier https://www.youtube.com/watch?v=gKmxyyJdmYo
De 2de aanbeet was een subtiele aanbeet maar toen ik de haak zette wist ik meteen dat er iets groots aan de andere kant van mijn lijn zat iets heel groots. De vis ging er langzaam maar gestaag vandoor, na een paar minuten kwam er een vis naar boven een kleine forel. Was die forel zo sterk dat bestaat niet dacht ik. Inderdaad de forel had de glass buzzer op de dropper gepakt 50 cm daaronder zwom een graskarper tussen de 70 a 80 cm welke mijn Copper John had gepakt. 2 vissen tegelijkertijd. De karper was zo sterk dat hij de kleine forel elke keer met zich mee trok. Helaas brak mijn tippet waar de karper aan zat, de forel heb ik nog wel gevangen.
In totaal hebben we 4 forellen gevangen het was niet erg wild met de vangst maar wel erg gezellig.
.Hieronder nog een bind instructie voor de copper john. Een copper john is een heel veel zijdige nimf en ik bind hem van haak #10 tot haak #18 en hij staat bij veel vissen op het menu ook zeker om voorns mee te vangen
- Details
- Geschreven door: Marco Ippel
- Categorie: Verhalen Nederland
Vandaag wezen snoeken in de polder. Ik had nog wat roze mirror image liggen wat ik op de beurs had gekocht.
Gisteren nog even snel een roze streamer gebonden voor het geval de snoeken op roze zouden vallen.
Het weer was aangenaam; niet te koud en er stond niet veel wind.
Na een half uurtje bood zich de eerste snoek aan, een hele dik gevreten snoek van rond de 80 cm had mijn streamer diep in zijn bek zitten. Er diende zich nog 2 snoeken aan die ik goed wist te haken en er waren nog 4 snoeken die mijn streamer weer wisten uit te spugen. 2 snoeken waren rond de 80 cm en de 3de die was rond de 50 cm.
Op 1 snoek na zijn zagen alle snoeken een lekker kerstmaal in mijn roze streamer. Al met al een zeer geslaagde snoekdag met 7 aanbeten en 3 snoeken op de kant. De andere snoeken krijgen zeker nog een keer een kans.
- Details
- Geschreven door: Marco Ippel
- Categorie: Verhalen Nederland
Vandaag een dagje wezen vissen op de eemhof aangezien hier nog gevist kon worden. De tempratuur koud maar de zon scheen. We gingen het toch maar eens proberen. Het zag er wel mooi uit en ik was als eerste op de vijver.
Het was niet wild met de aanbeten maar ik heb toch nog 2 vissen weten te vangen waarvan 1 grote forel op een nieuw gebonden buzzer aangezien deze buzzer nog mijn dag heeft gered volgt hier onder een bind instructie.