Details

Geschreven door: Otto Maitimu

Categorie: Verhalen Nederland

Gepubliceerd: 20 februari 2014

Op 18 januari jl heb ik meegedaan met een snoekdag georganiseerd door Vliegvisgroep The Leader. In de aanloop naar deze snoekdag ben ik gaan shoppen bij Ton Temming en heb ik de materialen aangeschaft om voor het eerst zelf vliegen te gaan binden. Op de bindavond voorafgaande aan het evenement heb ik als nieuweling eerst een tijdje de kat uit de boom gekeken om vervolgens met hulp van Kees van der Hulst mijn eerste streamer te binden.

Om 09:00u werd er verzameld bij De Engel in Houten en na de koffie werd ik ingedeeld bij Kees en Edward. Om te beginnen probeerden we ons geluk in een slootje naast een bedrijfspand vlakbij het Amsterdam-Rijn kanaal. Edward zag hier wel een aantal malen snoek aanvallen, maar ik heb niets gezien. Kees gaf nog een aantal nuttige tips ten aanzien van het werpen (niet eindeloos zwaaien) en om met één hooguit twee bewegingen de streamer te plaatsen.

Vervolgens gingen we een sloot parallel aan het A-R kanaal afvissen. Het werpen tussen de bomen langs de sloot met een min of meer horizontale armbeweging ging me redelijk goed af en ineens was daar een boeggolf en had ik voor het eerst van mijn leven een snoek aan de haak. De euforie van het moment zal ik nooit meer vergeten. Terwijl ik de lijn op spanning hield, kwam Kees aanlopen om de snoek met het schepnet te landen. Een mooi getekende snoek van ca 55 cm. Voor het onthaken liet Kees me de kieuwgreep zien en dat wilde ik graag nog even zelf herhalen om ook dit nooit meer te vergeten. In een tijdsbestek van drie kwartier ving ik daarna nog eens 2 snoeken van resp. 63 en 65 cm, wat mij de opmerking richting Kees ontlokte dat hij wel een beetje in de buurt moest blijven (om de snoek te kunnen landen, maar nu heb ik de smaak te pakken en de volgende keer zal ik zelf een schepnet meenemen). Bij de 2e snoek kwam deze uit het niets opduiken om de streamer te pakken en ook dat was fantastisch om te zien. Daarna heb ik nog een snoek verspeeld (niet genoeg spanning op de lijn gehouden) en zag ik nog een keer een snoek mijn streamer enkele meters volgen zonder hem te pakken.

Al met al vond ik het een geweldige ervaring om met een zelf gebonden streamer mijn eerste snoeken te vangen. Dank aan de organisatie om dit mogelijk te maken en aan Kees van der Hulst voor zijn geduld om een beginnend vliegvisser op weg te helpen.

Otto Maitimu

Details

Geschreven door: Carlo Rutjes

Categorie: Verhalen Nederland

Gepubliceerd: 19 januari 2014

De jaarlijkse snoekdag van The Leader Januari 2014
 

Als ik om 9:15 uur aankom bij Cafe de Engel in Houten zie ik de eerste groepjes al richting auto lopen. Het is weer de jaarlijkse snoekdag van The Leader. Kees van der Hulst, ons bestuurslid had een heuse schatkaart gemaakt met een aantal van zijn beste stekken in Houten waar hij dit seizoen al veel snoek gevangen heeft. En hij heeft ons al maanden lekker zitten maken met verhalen over flinke jongens dus we hebben er zin in. Om het geheel een beetje spannend te maken werd door Kees zelf een fles lekkere whisky verloot aan diegene die de grootste snoek wist te vangen. Vandaag was ook Edward Broekhuizen, vice-voorzitter van de AUHV mee, hij wilde graag eens meemaken waar al die vliegvissers zich druk om maken.

Op ons stukkie geeft de vis niet thuis dus we zoeken op de kaart al snel naar water waar nog geen andere vliegvissers staan. Na wat ronddolen komen we bij een prachtig wijds stuk met heel toepasselijke straatnamen. Tim loopt voorop en spot een duiker waar hij mij op af stuurt. Ik ben er dol op, jiggend met een zware streamer heb ik een aantal van mijn grootste snoeken gevangen. Maar ik heb nog maar amper ingeworpen of ik hoor dat Tim achter me beet heeft. De eerste van de dag en gelijk een mooie. We gokken de maat, 70 zegt de een, 75 zegt de ander. Maar als de vis aan de kant ligt, zien we dat we er best naast zitten. Een beauty van een vis om te zien en 81 cm lang. ‘Zo, daar kun je mee thuiskomen’ zegt een bewoner die net zijn voordeur uitstapt. We denken allebei hetzelfde en Tim zijn grijns op de foto spreekt boekdelen.

Vol goede moed ploegen we steeds modderiger wordende kantjes af en we vangen beiden nog een snoekie van resp. 52 en 59 cm, dan is het al weer tijd om te gaan. De erwtensoep wacht op ons. In de Engel aangekomen blijkt dat we als een van de weinigen vis hebben gevangen. Erg leuk is dat Otto, die nog nooit een snoek aan de vlieg had gevangen, er als enige drie had. Maar de woorden van de bewoner waren profetisch en de vis van Tim is dik de grootste. Dus voor het derde jaar op een rij gaat hij er met de buit vandoor. Het begint een gewoonte te worden.

Na de erwtensoep en de prijsuitreikingen werd er door verschillende mensen nog verder gevist. De snoeken waren nog steeds niet "los" maar Dirk wist er nog 1 van rond de 70cm te vangen en Kees wist enkele beginners alsnog aan de snoek te helpen. Maar liefst 4 mensen hebben hun eerste snoek ooit gevangen, dus de dag was erg geslaagd ondanks de tegenvallende vangsten!

Tim met z'n "whiskey-snoek" 

Otto met z'n eerste snoek

Rini met z'n eerste snoek

Details

Geschreven door: Kees van der Hulst

Categorie: Verhalen Nederland

Gepubliceerd: 09 december 2013

Tja, je kunt het zo duur maken als je portemonnee diep is, en we zijn in Nederland welvarend genoeg om tijdens ons leven een indrukwekkende verzameling hengelsportmateriaal op te bouwen. Maar om op een leuke manier een vis te vangen heb je eigenlijk maar weinig nodig. En dat gaat ook op voor het vliegvissen.

Mag ik jullie voorstellen aan Mike uit Houten en zijn broer Mark. Allebei fanatieke vissers die menige mooie snoek voor mijn voeten wegvangen maar dan ook wel weer gul zijn met stekinfo. Mike was 11 jaar toen hij besloten had om een vliegvis-set te kopen bij de winkel van de boerenbond, want hij wilde alle facetten van de vissport leren kennen. Voor nog geen 60 euro kocht hij een blisterverpakking met hengel, molen (reel) en vliegenlijn, een leadertje (nylon voorslag) en een vijftal vliegen. Een heel acceptabel hengeltje # 5, een reel voor de rest van zijn leven en een vliegenlijn, heel geschikt als oefenlijn voor een beginnende vliegvisser. De vijf vliegen zijn vaak niet de meest geschikte en meestal te groot en waarschijnlijk zijn ze allemaal in een boom beland.

Beginnen met vliegvissen is niet altijd eenvoudig maar Mike is een doorzetter. Hij was 12 toen ik hem aantrof langs de waterkant en ik zag dat hij wel enige hulp kon gebruiken. Maar hij viste wel al met door hem zelf gebonden vliegen. En dat vond ik zo verbazingwekkend dat ik de AUHV-leden daar graag kennis mee laat maken. Om een goed vangende kunstvlieg te maken heb je niet veel nodig: een veer uit een fazantenstaart en 15 cm koperdraad uit een fietsdynamo, en een haak uiteraard. Mike vond zijn eenden-veren in het park en naaigaren in het naaimandje en broer Mark hield de arterietang vast met daarin een haakje #14 (van de boerenbond). Gereedschap is handig om een kunstvlieg te bouwen, en je kunt er honderden euro’s aan uitgeven, maar het hoeft niet. Een tiental euro’s is genoeg om basis-bindmateriaal en bindgereedschap aan te schaffen.
De natuur levert veren en bont. Verder heb je een paar klosjes nylon nodig om af en toe een nieuwe leader te bouwen. Ik heb Mark van een hengel uit mijn voorraad voorzien en nu vissen ze samen met de vlieg, vangen ook alle ruisvoorns voor mijn voeten weg en gelukkig geven ze stek-info. En geloof me, vliegvissen is goedkoop en vliegen binden een heerlijke hobby voor de koude dagen. Geniet van Mike’s vliegen en een zalmvliegje van mezelf.
 

Kees van der Hulst

Details

Geschreven door: Kees van der Hulst

Categorie: Verhalen Nederland

Gepubliceerd: 09 december 2013

Wel,…….. op een warme zomermiddag in Houten, in de Rietplas, zwom een groepje karpers neus aan staart loom achter elkaar aan in het heldere water, genietend van de zon. Schuin voor de groep langs “zwom “een imitatie-bloedzuiger, niet meer dan een haakje nr. 10, een messing kraal voorop en een reepje langharig, donkerbruin bont erachter, met licht golvende beweging terug naar de oever. Verleidelijk genoeg want een van de vissen maakte zich los uit de groep, zwom bedaard naar de kunstvlieg toe en inhaleerde deze met een lange toeter. Spektakel gegarandeerd! En zeker op een vliegenlat.

Lunetten, in het vroege voorjaar op zoek naar de eerste voorns in de sloten. Onder de kant ligt een mooie snoek, bij te komen van de paaitijd en hongerig. De nylon tip van 14/00 word vervangen door 25/00 en daaraan  die zelfde bloedzuigerimitatie, de haak is weerhaakloos dus vooruit maar, deze keer zonder staaldraadje. De snoek reageert onmiddellijk en glijdt naar de kunstvlieg toe, nauwelijks zichtbare vinbewegingen. Het schot is te laat en eindigt in de oever, in een grote modderwolk. Waar is ie nu….Ah daar, 2 meter verderop en een en al waakzaamheid! Als de kunstvlieg in het water valt komt de snoek weer in beweging en zuigt de vlieg naar binnen, o zo rustig. 10 minuten later land ik een mooie snoek van 82 cm! Daarna……gaan we weer voorns zoeken.

De Kromme Rijn, en een slootje dat hier op uit komt nabij het Theehuis Rijhnauwen, een hotspot voor brasem en ruisvoorn. Maar vandaag zijn de voorns waar ik voor kom verdwenen. Dan maar voor een brasem, maar deze negeren mijn goudkopnimfje en ook de wooly bugger, nog een bloedzuiger-imitatie, aan lijndikte 16/00. Plots komt een metersnoek van het talud omhoog, muil wijd open! Je zet de haak en denkt: “en nu? 16/00, dat zal wel snel mis gaan”. Maar de snoek realiseert zich amper dat hij gehaakt is, doet geen gekke dingen en 20 minuten later ligt een uitgeputte vis aan mijn voeten, 95 cm lang. En dat op een voornhengeltje! In vliegvis-terminologie: een aftma 4 van 180 cm lang
 

Of die keer op de Kromme Rijn toen een roofblei mijn streamertje  zo hard pakte en de vliegenlijn door mijn vingers rukte dat dagen later de verbrande streep huid nog te zien was. Een paar keer per jaar naar het Oostvoornse meer voor de supersterke forellen die je daar kan vangen op een mier-imitatie op haakje no. 16 en 18/00 nylon. En elk najaar weer naar Schotland , voor dat gevoel van een kwaad kopschuddende zalm op een aftma 7 enkelhandige hengel. Dat gevoel verveelt nooit! En toch stap ik net zo lief op mijn fiets en ga in Houten en Lunetten langs mijn favoriete hoekjes, op zoek naar ruisvoorns . Tasje op de rug en een licht splitcanehengeltje in mijn hand. Mijn neef ving in hartje Utrecht een ruisvoorn van 36.5 cm! Geen ballast mee, slechts een hengel en molen en een doosje kunstvliegen, soms een schepnetje en een polaroidbril om de schittering van het water te nemen. Daarom ben ik gaan vliegvissen, en ben ik lid van The Leader, onze AUHV-vliegvisgroep, en help ik mee de vliegvisserij te promoten. Maak eens kennis met het vliegvissen!.....Het is de moeite waard!