- Details
- Geschreven door: Carlo Rutjes
- Categorie: Verhalen Nederland
De jaarlijkse snoekdag van The Leader Januari 2014
Als ik om 9:15 uur aankom bij Cafe de Engel in Houten zie ik de eerste groepjes al richting auto lopen. Het is weer de jaarlijkse snoekdag van The Leader. Kees van der Hulst, ons bestuurslid had een heuse schatkaart gemaakt met een aantal van zijn beste stekken in Houten waar hij dit seizoen al veel snoek gevangen heeft. En hij heeft ons al maanden lekker zitten maken met verhalen over flinke jongens dus we hebben er zin in. Om het geheel een beetje spannend te maken werd door Kees zelf een fles lekkere whisky verloot aan diegene die de grootste snoek wist te vangen. Vandaag was ook Edward Broekhuizen, vice-voorzitter van de AUHV mee, hij wilde graag eens meemaken waar al die vliegvissers zich druk om maken.
Op ons stukkie geeft de vis niet thuis dus we zoeken op de kaart al snel naar water waar nog geen andere vliegvissers staan. Na wat ronddolen komen we bij een prachtig wijds stuk met heel toepasselijke straatnamen. Tim loopt voorop en spot een duiker waar hij mij op af stuurt. Ik ben er dol op, jiggend met een zware streamer heb ik een aantal van mijn grootste snoeken gevangen. Maar ik heb nog maar amper ingeworpen of ik hoor dat Tim achter me beet heeft. De eerste van de dag en gelijk een mooie. We gokken de maat, 70 zegt de een, 75 zegt de ander. Maar als de vis aan de kant ligt, zien we dat we er best naast zitten. Een beauty van een vis om te zien en 81 cm lang. ‘Zo, daar kun je mee thuiskomen’ zegt een bewoner die net zijn voordeur uitstapt. We denken allebei hetzelfde en Tim zijn grijns op de foto spreekt boekdelen.
Vol goede moed ploegen we steeds modderiger wordende kantjes af en we vangen beiden nog een snoekie van resp. 52 en 59 cm, dan is het al weer tijd om te gaan. De erwtensoep wacht op ons. In de Engel aangekomen blijkt dat we als een van de weinigen vis hebben gevangen. Erg leuk is dat Otto, die nog nooit een snoek aan de vlieg had gevangen, er als enige drie had. Maar de woorden van de bewoner waren profetisch en de vis van Tim is dik de grootste. Dus voor het derde jaar op een rij gaat hij er met de buit vandoor. Het begint een gewoonte te worden.
Na de erwtensoep en de prijsuitreikingen werd er door verschillende mensen nog verder gevist. De snoeken waren nog steeds niet "los" maar Dirk wist er nog 1 van rond de 70cm te vangen en Kees wist enkele beginners alsnog aan de snoek te helpen. Maar liefst 4 mensen hebben hun eerste snoek ooit gevangen, dus de dag was erg geslaagd ondanks de tegenvallende vangsten!
Tim met z'n "whiskey-snoek"
Otto met z'n eerste snoek
Rini met z'n eerste snoek
- Details
- Geschreven door: Kees van der Hulst
- Categorie: Verhalen Nederland
Tja, je kunt het zo duur maken als je portemonnee diep is, en we zijn in Nederland welvarend genoeg om tijdens ons leven een indrukwekkende verzameling hengelsportmateriaal op te bouwen. Maar om op een leuke manier een vis te vangen heb je eigenlijk maar weinig nodig. En dat gaat ook op voor het vliegvissen.
Mag ik jullie voorstellen aan Mike uit Houten en zijn broer Mark. Allebei fanatieke vissers die menige mooie snoek voor mijn voeten wegvangen maar dan ook wel weer gul zijn met stekinfo. Mike was 11 jaar toen hij besloten had om een vliegvis-set te kopen bij de winkel van de boerenbond, want hij wilde alle facetten van de vissport leren kennen. Voor nog geen 60 euro kocht hij een blisterverpakking met hengel, molen (reel) en vliegenlijn, een leadertje (nylon voorslag) en een vijftal vliegen. Een heel acceptabel hengeltje # 5, een reel voor de rest van zijn leven en een vliegenlijn, heel geschikt als oefenlijn voor een beginnende vliegvisser. De vijf vliegen zijn vaak niet de meest geschikte en meestal te groot en waarschijnlijk zijn ze allemaal in een boom beland.
Beginnen met vliegvissen is niet altijd eenvoudig maar Mike is een doorzetter. Hij was 12 toen ik hem aantrof langs de waterkant en ik zag dat hij wel enige hulp kon gebruiken. Maar hij viste wel al met door hem zelf gebonden vliegen. En dat vond ik zo verbazingwekkend dat ik de AUHV-leden daar graag kennis mee laat maken. Om een goed vangende kunstvlieg te maken heb je niet veel nodig: een veer uit een fazantenstaart en 15 cm koperdraad uit een fietsdynamo, en een haak uiteraard. Mike vond zijn eenden-veren in het park en naaigaren in het naaimandje en broer Mark hield de arterietang vast met daarin een haakje #14 (van de boerenbond). Gereedschap is handig om een kunstvlieg te bouwen, en je kunt er honderden euro’s aan uitgeven, maar het hoeft niet. Een tiental euro’s is genoeg om basis-bindmateriaal en bindgereedschap aan te schaffen.
De natuur levert veren en bont. Verder heb je een paar klosjes nylon nodig om af en toe een nieuwe leader te bouwen. Ik heb Mark van een hengel uit mijn voorraad voorzien en nu vissen ze samen met de vlieg, vangen ook alle ruisvoorns voor mijn voeten weg en gelukkig geven ze stek-info. En geloof me, vliegvissen is goedkoop en vliegen binden een heerlijke hobby voor de koude dagen. Geniet van Mike’s vliegen en een zalmvliegje van mezelf.
Kees van der Hulst
- Details
- Geschreven door: Kees van der Hulst
- Categorie: Verhalen Nederland
Wel,…….. op een warme zomermiddag in Houten, in de Rietplas, zwom een groepje karpers neus aan staart loom achter elkaar aan in het heldere water, genietend van de zon. Schuin voor de groep langs “zwom “een imitatie-bloedzuiger, niet meer dan een haakje nr. 10, een messing kraal voorop en een reepje langharig, donkerbruin bont erachter, met licht golvende beweging terug naar de oever. Verleidelijk genoeg want een van de vissen maakte zich los uit de groep, zwom bedaard naar de kunstvlieg toe en inhaleerde deze met een lange toeter. Spektakel gegarandeerd! En zeker op een vliegenlat.
Lunetten, in het vroege voorjaar op zoek naar de eerste voorns in de sloten. Onder de kant ligt een mooie snoek, bij te komen van de paaitijd en hongerig. De nylon tip van 14/00 word vervangen door 25/00 en daaraan die zelfde bloedzuigerimitatie, de haak is weerhaakloos dus vooruit maar, deze keer zonder staaldraadje. De snoek reageert onmiddellijk en glijdt naar de kunstvlieg toe, nauwelijks zichtbare vinbewegingen. Het schot is te laat en eindigt in de oever, in een grote modderwolk. Waar is ie nu….Ah daar, 2 meter verderop en een en al waakzaamheid! Als de kunstvlieg in het water valt komt de snoek weer in beweging en zuigt de vlieg naar binnen, o zo rustig. 10 minuten later land ik een mooie snoek van 82 cm! Daarna……gaan we weer voorns zoeken.
De Kromme Rijn, en een slootje dat hier op uit komt nabij het Theehuis Rijhnauwen, een hotspot voor brasem en ruisvoorn. Maar vandaag zijn de voorns waar ik voor kom verdwenen. Dan maar voor een brasem, maar deze negeren mijn goudkopnimfje en ook de wooly bugger, nog een bloedzuiger-imitatie, aan lijndikte 16/00. Plots komt een metersnoek van het talud omhoog, muil wijd open! Je zet de haak en denkt: “en nu? 16/00, dat zal wel snel mis gaan”. Maar de snoek realiseert zich amper dat hij gehaakt is, doet geen gekke dingen en 20 minuten later ligt een uitgeputte vis aan mijn voeten, 95 cm lang. En dat op een voornhengeltje! In vliegvis-terminologie: een aftma 4 van 180 cm lang
Of die keer op de Kromme Rijn toen een roofblei mijn streamertje zo hard pakte en de vliegenlijn door mijn vingers rukte dat dagen later de verbrande streep huid nog te zien was. Een paar keer per jaar naar het Oostvoornse meer voor de supersterke forellen die je daar kan vangen op een mier-imitatie op haakje no. 16 en 18/00 nylon. En elk najaar weer naar Schotland , voor dat gevoel van een kwaad kopschuddende zalm op een aftma 7 enkelhandige hengel. Dat gevoel verveelt nooit! En toch stap ik net zo lief op mijn fiets en ga in Houten en Lunetten langs mijn favoriete hoekjes, op zoek naar ruisvoorns . Tasje op de rug en een licht splitcanehengeltje in mijn hand. Mijn neef ving in hartje Utrecht een ruisvoorn van 36.5 cm! Geen ballast mee, slechts een hengel en molen en een doosje kunstvliegen, soms een schepnetje en een polaroidbril om de schittering van het water te nemen. Daarom ben ik gaan vliegvissen, en ben ik lid van The Leader, onze AUHV-vliegvisgroep, en help ik mee de vliegvisserij te promoten. Maak eens kennis met het vliegvissen!.....Het is de moeite waard!
- Details
- Geschreven door: Marco Ippel
- Categorie: Verhalen Nederland
Eindelijk is het Mei!
Lekker ‘s avonds nog even een paar uurtjes vissen in de sloten en vijvers achter mijn huis.
Maar wel in stijl, dus met het door Kees gemaakte prachtige 6 voets splitcane tweetje.
DT lijntje erop met kleine nimfjes en hij gaat als een hoepel op een maatse ruisvoorn.
Maar afgelopen weekend ging dat rapiertje wel heel erg krom na een felle aanbeet op een spider haakje 16.
Een bonkende run van 20 meter zette het poeltje volledig op zijn kop. Gelukkig zijn er nog weinig waterplanten en had ik bij toeval een 16/00 puntje opgezet, de 12/00 zat even in een ander visvest gelukkig.
De vis was bijna niet te controleren, maar goed dat ben ik wel gewend na een paar Canadese zalm en steelhead tripjes, gewoon doorgaan zolang je tip nog heel is! Na 10 minuten zag ik af en toe een glimp van toch wel een erg grote graskarper, veel te groot om zonder schepnet te landen en dat had ik natuurlijk net effe niet bij me.
Vlug mijn vrouw gemobield en die kwam na 5 minuten met een schepnet aan. De graskarper had inmiddels weer energie bijgeladen dus het hele circus begon opnieuw, het hengeltje kraakte nog net niet en ik begon te duimen dat het juweeltje heel zou blijven na deze uitputtingslag. Met veel geluk kon ik het monster al bij de eerste poging netten en toen werd pas duidelijk wat een kneiter het was, zeker 15 pond zwaar.
Kees kan voortaan dus een andere typenaam voor deze hengeltjes gaan gebruiken:
“Graskarper” is beter geschikt dan "Bittervoorn"
En hij is nog spatrecht! Morgenavond maar eens kijken of er nog meer van die kneiters rondzwemmen in dat poeltje.
Gerrit van Middelkoop
- Details
- Geschreven door: Marco Ippel
- Categorie: Reservoirs
Vandaag was het dan weer zo ver de forel visdag van the leader ditmaal niet op de eemhof maar voor de verandering eens op de ronde bleek.
We kwamen om 10:15 aan op de ronde bleek en na een pakje koffie werden de hengels opgetuigd en gingen we op weg naar het vlot. Het weer was koud en guur weer er stond veel wind over de plas heen en dit viel erg tegen.
De eerste worp had Gerrit al een dikke forel gehaakt alleen die ging door zijn lijn heen. Geen probleem dachten we er komt wel een volgende. Die kwam ook enige tijd later had ik er een op de glass buzzer. Een mooie forel van 54 cm.
Er werden wel wat vissen gevangen door verschillende vissers op het meer maar bij ons bleef het rustig. Toch maar tegen de wind in naar de andere kant van de vijver varen. Met een slakke gangetje voeren we naar het luwe stuk van de vijver. Overal zagen we vissen zwemmen hele dikke monsters alleen ook hier vingen we weer bot ze waren niet geintreseerd in onze nimfen en droge vliegen.
Toch maar weer besloten terug te varen naar het eerste stuk en daar ons geluk te beproeven. In de hoek lag nog een vlot met 2 leden van the leader. Die wisten zelfs forel te vangen op de droge vlieg dat klonk wel erg goed. Wij kregen ze niet eens aan een nimf of streamer te pakken.
Toen het tijd was voor hun om naar huis te gaan zijn we indiezelfde hoek gaan vissen en het leek wel of de vreet bel af was gegaan onder water in 15 min hadden we 4 dikke vissen weten te landen op de droge vlieg echt fantastisch. Er zaten zoveel vissen in die hoek bij elkaar dat het een waar feest was voor ons.
Het is vreemd hoe snel je motivatie kan om switchen van wanhopig op zoek naar een visje tot je letterlijk de krampen vissen aan dikke forellen en kramp heb ik nog steeds van die vissen binnen halen. Al met al stond mijn teller rond de 10 vissen en Gerrit rond de 12 vissen. Om 20:00 vonden we het genoeg geweest en hebben we het vlot weer afgemeerd aan het steiger en zijn naar huis gegaan.
Zo zie je maar geduld is een schone zaak. Alswe oo om 16:00 naar huis waren gegaan hadden we een slechte dag gehad nu hadden we de dag van ons leven dikke biggen aan droge vliegen vangen.
Hieronder een aantal foto's van de gweledige vissen die we gevangen hebben. De grootste die we beide hadden was rond de 73 cm.